فصل تازه

نه که بگم تموم شده نه، چون ریزه کاری خیلی مونده ولی با تقریب خوبی میشه گفت زندگی تو خونه جدیدمون شروع شده. اسباب کشی خیلی خیلی سخت بود. منم نابلد با یه بچه 11 ماهه که انگار عادت کرده که مامان تا ساعت 3 عصر نباشه ایرادی نداره، ولی از 3 عصر به بعد بهونه مامان و شی شیری مامان میگیره حساااابی! بازم خدا رو شکر که نزدیک مامانیم و هر وقت نویان بهونه میگرفت، مامان با کالسکه میاوردش پیشم. شی شیری میخورد، شیطونی میکرد و میرفت.یه هفته ای رو خونه مامان گذروندیم تا سر و سامون بگیریم. تنشون سلامت خیلی بهشون زحمت دادیم. همین طور به معین جان دوست مهدی که واقعا نمیدونم چه جوری براش جبران کنم. خیلی خیلی کمکمون کرد. تنش سلامت و دلش شاد.

از منزل نو بگم که خداییییی خیلییییی دوسش دارم. دلباز و بزرگ و آفتاب گیره خداروشکر. کابینت و دکورش هم چون به سلیقه خودمون زدیم باب دله دیگه. هنوز پرده ها مونده. نصفش رو نصب کردن ولی یه تیکه دوختش مشکل داشت که بردن و هنوز نیاوردن! اون تیکه رو من سفید خواسته بودم واینا مشکی زده بودن! تموم شد حتما عکس میذارم (بالاخره عکس گذاشتم، الوعده وفا. البته هنوز پرده های آشپزخونه مونده!!!!) راستی رنگ کرم دیوار اتاق نویان رو مهدی زده! نقاش خیلی طولش داد و کلی ایراد تو کارش داشت. اصلا ازش راضی نبودیم. زمان به سرعت میرفت و ما هم فرصتی نداشتیم. این بود که مهدی دست به کار شد و یه سری از ایرادهای نقاش رو رفع کرد و برای رفع ایراد دو رنگ بودن، یه دیوار اتاق نویان رو هم این رنگی کرد.

از گل پسرم بگم که دو تا دندون بالاش هم داره در میاد. سه شنبه 9 شهریور 1395 با لمس دست فهمیدم که دندون بالا سمت چپ هم جوونه زده. جای اون یکی هم سفیده و ممکنه هر لحظه سر و کلش پیدا بشه. این ماه چکاپ نبردمش ولی رو ترازو خودم 11 کیلو بود. چند شبیه عصرونه و شام نمیخوره!!! هندونه میخوره نمیدونم به خاطر دندونه یا از سوپ و سرلاکش زده شده!!! آخه مامان میگه صبحونه و نهار خوب میخوره!!!! حالا گفتم سوپش رو بدم مامان نهار بهش بده، ببینم میخوره یا نه!!!! یکشنبه شب  7 شهریور 1395، مامان و بابا پیش ما بودن. مشغول شام خوردن بودیم که نویان بدون دست گرفتن به جایی نزدیک به دو دقیقه ای ایستاد کلی همه براش ذوق کردیم.تا به خودم اومدم و دوربین رو آوردم که عکس بگیرم نشست خلاصه پسرم داره به راه رفتن مستقل نزدیک و نزدیک تر میشه. جیغ و دست و هوراااااا

نویان کوچولوی ما عاشق نون سنگکه. سعی میکنم همیشه وقتی بیرون میرم یه تیکه تو کیفم بذارم که اگه خسته شد و بهونه گرفت،خوردن نون سنگک آرومش کنه. صبح ها هم علاوه بر فرنی، رو نون سنگکش پنیر و گردو له شده میزنم که البته اول پنیر و گردوشو میخوره و اگه بازم گشنش بود سراغ نونش میرهههه اینم بگم که عاشق آب مرغه، مخصوصا اگه نون سنگک رو توش له کنی

دیروز سه شنبه 9 شهریور 1395 بالاخره فرصت شد و برای انتخاب عکسای نویان رفتیم آتلیه. با اینکه اصلا تو دکور نمیموند که عکس بگیریم ولی عکساش واقعا عالی شده بود. به سختی از بینشون انتخاب کردیم. حالا 28 شهریور بهمون وقت داد که برای تایید نهایی بریم آتلیه.

از شیفت کاریم بگم که باز هم تغییر کرد و هر روز شدم جز پنجشنبه جمعه. البته این روال برای خود آدم خیلی بهتره، آخر هفته که همه تعطیلن تو هم تعطیلی،  ولی یه روز در میون برای نویان عالی بود. راحت به بچه داریم میرسیدم. بابت بیرون اومدن از شیفت خیلی ناراحت شدم ولی خب چه میشه کرد!!!! از خدا آرامش و سلامتی تو کار و زندگی برای خودم و همه دوستای نازنینم آرزو میکنم...