قاصدک مهر

روزهای تلخ و شیرین

قاصدک مهر

روزهای تلخ و شیرین

فاجعه، نه حادثه!!!


چی بگم! از کجا بگم! از وقتی شنیدم یه چشمم اشکه یه چشمم خون! چرا آخه چرا؟!  از چی بگم! واقعا نمیدونم به کجا رسیدیم! 

از کی ما اینقدر بیشعور شدیم؟!

حاضریم به خاطر فیلم و عکس، به خاطر دنیای مجازی و لایک های مجازی تر،  انسانیت رو فدا کنیم!  و حتی جون خودمونو!!!!!

باورم نمیشه!

چرا باید ماشین های امداد التماسمون کنن تا جاده رو باز کنیم؟!!!

چقدر از انسانیت فاصله داریم؟! چقدر از جهان اول دوریم؟!

اینهمه ادعای ایرانی بودن و  دم از کوروش کبیر

و فرهنگ غنی ایرانی که گوش فلک رو کر کرده،

اینجور مواقع کجا دفن شده؟!

دیگه شایدها و ای کاش ها فایده ای نداره!

دیگه راه برگشتی نیست.

شاید اگه اینقدر ازدحام نبود به چند نفر بیشتر، فرصت

زندگی داده میشد!

داریم به کجا میریم؟!

همه چی رو فدای دنیای مجازی نکنیم! خواهش میکنم.

گرچه ایمان دارم

حتی اگه تجمع هم نبود،پله کوتاه آتش نشانی بلند نمیشد!

اگه این همه موبایل در حال عکاسی و فیلمبرداری هم نبود،

باز هلیکوپتربرای خاموش کردن آتش، نمیرسید!

نباید همه تقصیرها رو هم گردن بی فرهنگی انداخت!

بی مسئولیتی و بی کفایتی مسئولان رو نمیشه نادیده گرفت!

بازسازی و به سازی ساختمون های قدیمی و ناامن رو

نمیشه پشت گوش انداخت!

کمیته بحران چه معنی ای داره؟!

بعد از 48 ساعت هنوز آتش پلاسکو مهار نشده!

من این پست رو ننوشتم که بگم فقط مردم مقصرن،

ولی انتظار من از مردمم بیشتر از این هاست.

و خوشحالم که صف های طولانی جلوی انتقال خون رو میبینم.

خوشحالم که هنوز هم خوب های مملکتم کم نیستن 

و عاجزانه التماس میکنم

با نشر عکس و فیلم های کشته شدگان بی گناه،

قلب بازماندگانشون رو به درد نیارین!

به فکر چشم های اشکبار کودکی باشین  که عکس پدر  بی جانش رو (با اون حال)

تو صفحه های مجازی میبینه!

از ته دل آرزو میکنم

که امید چشم های منتظران ناامید نشه

و جگرگوشه هاشون زنده باشن و به آغوششون برگردن.

و چقدر دلگیرم برای مدافعانی که به دل آتش رفتند

تا نفس های بیشتری امتداد پیدا کنن

و چه بی گناه پرکشیدن.

چقدر این غم سنگینه.

غم اونایی که جونشونو از دست دادن،

اونایی که مجروحن،

اونایی که دار و ندار زندگیشون تو شعله های آتش از بین رفت.

کارگرایی که دم عید بیکار شدن!

چی میشه گفت؟! تسلییییت؟!!!!

( 30 دی 1395 پلاسکو آتش گرفته فرو ریخت) 


کاریکاتور از بزرگمهر حسین پور

(خواهش میکنم ایقدر بیشعور و بی تفاوت نباشیم!)