قاصدک مهر

روزهای تلخ و شیرین

قاصدک مهر

روزهای تلخ و شیرین

بهترین ها روزتون مبارک

با یک دنیا شور و اشتیاق وضوی عشق میگیرم و بر آستانش سجده شکر میگزارم که سهم من از این دنیای خاکی بودید.

بهترین های زندگی من، پدرم، همسرم و کوچک مرد مادر، روزتون مبارک.

تنتون سلامت روزتون مبارک


پدرم، 

 الفبای زندگی را از سرچشمه نگاهت آموختم.  سایه ات مستدام روزت مبارک. 

بهترین همسر دنیا،

شانه هایت ستون محکمی است،  پناهگاه امن من

دست در دستانم که میگذاری،خون گرم آرامش در کوچه رگ هایم می دود 

تویی که صبوریت،  دل های ناامید را سپیده دم امیدواری است 

عاشقانه دوستت دارم.  روزت مبارک و سایه ات ابدی 

پدرم، همسرم روزت مبارک

یکسال گذشت. پارسال این موقع نویان کوچولو تو دلم شیطونی میکرد که پست روز مرد رو نوشتم. الان مرد کوچک هشت ماهه ای شده برای خودش.

این روز رو به همه پدرا و همه همسرهای مهربون تبریک میگم. اونایی که همه هم و غممه زندگیشون آسایش زن و بچه هاشونه، نه اونایی که با خیانت عجین شدن، با دروغ، با ریاااا. دلم میگیره وقتی میبینم اسمشون پدره و رسمشون خیانت!!!! این آدما نه تنها به زنشون خیانت میکنن به بچه هاشونم خیانت میکنن!!! و متاسفانه خیلی زیاد شدن. البته این سکه روی دیگه ای هم داره که متاسفانه  اونم زیاد شده!!! خدا آخر و عاقبت همه مونو ختم به خیر کنه.حیف از این پست که با نام مرد و پدر شروع بشه و با کلمه کثیف " خیانت"  آلوده بشه!!! بگذریم.

پدر عزیزم روزت مبارک. امیدوارم که سالیان سال شاد و سلامت باشی و سایه پر مهرت بالای سرمون باشه.دستانت را میبوسم.

مهدی عزیزتر از جانم، روزت مبارک. اولین روز پدریه که پدر شدی. مبارکت باشه آرامش جانم. بی تو لحظه ای زندگی را نمیخواهم. عاشقانه دوستت دارم.

و در آخر نویان عزیزم، مرد کوچک مامان، زنده باش و به سلامتی بزرگ شو و مرد شو، مرد به تمام معنااااااا. به اندازه همه هستی و نیستی دوستت دارم.

پانوشت: جمعه دربی بزرگ تهران بود. منه استقلالی و مهدیه قرمز!!! سال هاست با هم کل کل داریم و همه لطفش هم به همینه. متاسفانه من باختم و مهدی برد. نوش جونت عشقم. گرچه خونه من همیشه آبیه.

مهدی خیلی به نویان تلقین میکنه که تو پرسپولیسی هستی!!! راستش جمعه داشتم فکر میکردم که کاش نویان فوتبالی نشه! طرفدار قرمز و آبی نشه! الان ما بزرگ شدیم و کل کل برامون شیرینه، ولی یادم میاد که روزهای مدرسه بعد باخت چقدر تلخ بودن!!! اصلا دلم نمیخواست برم مدرسه. چقدر گریه میکردم بابت فوتبال. خنده ها و شادی هامم کم نبودن البته. راستش اصلا دلم نمیخواد نویان اون اشک ها رو بریزه و اذیت بشه. دلم میخواد اصلا خوشش از ریخت قرمز و آبی هم نیاد!!!یه وقت هایی هم میگم باید تجربه کنه تا مرد بشه!!! ولی چه میشه کرد؟! مادره و دل نازکش که طاقت حتی یک قطره اشک فرزندش رو نداره!!!

خوب که فکر میکنم میبینم اگه نویان پرسپولیسی بشه، موقع دربی دعا میکنم  قرمز برنده شه که نکنه پسرم ناراحت بشه. گرچه خونم تا ابد آبیییییییییییییییه و میدونم کل کل هام با نویان هم ادامه پیدا میکنه. وای دلم غنج رفت. چه روزهایی در پیشه!!! شاید هم آبی بشه و با پدر جونش و من، (کل خونواده 5 نفری پدریم استقلالی هستیم) پوست باباشو بکنه میدونم نوشتن این جمله الان خیلی جرات میخواد ولی: "بابا آبیتهههههههههههههههههههههه"



مردهای دوست داشتنی زندگی من روزتون مبارک

نمیدونم از کجا شروع کنم. خودم هم نفهمیدم عشق به تو از کی تار و پود وجودم شد. الان که به گذشته نگاه میکنم باورم نمیشه که حدودا 11 سال از آشنایی منوتو میگذره!!!چقدر زود گذشت!!! آره 11 سال پر از فراز و نشیب که به حق بیشترش روزهای شاد و شیرین بوده.روزهای پر خاطره آشنایی، نامزدی و روزهای بی دغدغه، عقد و تصمیم های سرنوشت ساز زندگی، وای یادش بخیر روزهایی که تموم شهر رو واسه انتخاب بهترین ها برای بهترین شب زندگیمون گشتیم و به حق که شب عروسیمون رویایی شد موندگار، روزهایی که بودن زیر یک سقف رو تجربه کردیم و چقدر بابت صبری که داشتیم به خودمون بالیدیم و این روزها که عشق به موجودی از جنس ما روز و شبمون رو پر کرده. منوتو با هم بزرگ شدیم و زندگی کردن رو در کنار هم آموختیم. مرد رویاهای من، همیشه به تو میبالم، به محبتت، به پشتکارت، به عشقت، به صبوری هات. اینکه همیشه دست به زانوهای خودت داشتی و بی هیچ پشتوانه ای همیشه بهترین ها رو برای زندگیمون فراهم کردی. به تو میبالم که همیشه و همیشه بهترین بودی. روزهای ناراحتی ام تکیه گاهم بودی و در شادی هایم همراه. مرد روزهای غم و شادی من، عاشقانه دوستت دارم. روزت مبارک و سایه ات مستدام.

و برای تو مینویسم پسرکوچولوی 18 هفته و 4 روزه من. مرد کوچک من، عشق نوپا اما عمیق زندگی من. پسر عزیزم دلم میخواد مثل پدرت یه مرد همه چی تموم بشی و تو همه زمینه ها متعادل باشی. مثل پدرت به جنس زن نگاه کنی و عمیق باشی. پشتکار پدرت، بهترین ارثیه ایه که آرزوش رو برات دارم عزیزدلم. عاشقتم مرد کوچک من و روزت مبارک.

و برای پدر عزیزم که بودنش همیشه بهم اعتماد به نفس میده. پدری که با همه پدرهای همنسلش فرق داره. پدری عمیق، روشن فکر و اهل مطالعه. وای که چقدر دلم برای نامه هاش تنگ شده. همیشه وقتی بحثمون میشد انتظاراتش رو از دختر بزرگش در قالب جملات نامه میکرد و من هم همیشه براش مینوشتم. هنوز هم یه وقتایی نامه ها رو میخونم و گاهی خنده ام میگیره که چقدر بچه بودم و چه مسائل بی اهمیتی برام ارزش داشتن!!! همیشه میگفت تو دختر بزرگی و مسیر زندگی تو، مسیر زندگی دو خواهر کوچکترت میشه و به حق چنین بود. یادش بخیر روزهای شاد و بی دغدغه کودکی. روزهایی که دست پدر تنها بهانه دست هایت بود. پدر عزیزم روزت مبارک و سایه ات مستدام.