مامان مدت ها بود که تو سینه اش توده داشت. تحت نظر بود و هر سال آزمایش میداد و گفتن مشکلی نداره و ...
تا اینکه چند وقت پیش خودش حس کرد توده بزرگتر شده و دردهایی هم داشت. دکتر و سونو و نمونه برداری و در نهایت دکترای کرمانشاه گفتن که خوش خیمه ولی باید خارج بشه. دختر خالم تو بیمارستان دی تهران، سرپرستاره. از دکتر موسی پور که جراح سینه است وقت گرفت و شنبه 6 دی 1399، مامان و بابا رفتن تهران. یکشنبه 7 دی ماه 99، دکتر مامانو دید و ماماگرافی و ... و تشخیص اونم جراحی بود و البته گفته بود از نظرش خوش خیم و بد خیم بودن توده، قطعی نیست و بعد از جراحی و آزمایش نظر قطعی رو میگه. این بود که امروز 8 دی99 مامان تو بیمارستان بهمن تهران، بستری شد و فردا ساعت 5 صبح قراره جراحی بشه. خودش به شدت استرس داره و دو شبانه روزه که نخوابیده و من هم استرس و بغض بیچارم کرده!!!نگرانی نگرانی و نگرانی.بابا پیششه و میدونم مراقبشه اما همش میگم کاش خودمم کنارش بودم. برای اینکه فکر بد به سراغم نیاد یک ساعت با نویان پیاده روی کردم(نویان با دوچرخه و من پیاده)
خدایا خودت میدونی که مامان من فرشته ی رو زمینه. میدونی که دین و دنیای بابامه. میدونی که دختراش جونشون بهش بنده. نوه هاش و دوماداش عاشقشن.میدونم که میدونی. مامان نازنینم رو به خودت میسپرم. مراقبش باش...
بعد نوشت: عمل مامان به قول دکترش با موفقیت انجام شد. دکترش گفت همه رو پاکسازی کرده. البته برای نظر قطعی در مورد نیاز یا عدم نیاز به شیمی درمانی، باید منتظر جواب پاتولوژی باشیم.الانم مامان بابا برگشتن کرمانشاه. مامان درد داره که البته با توجه به برش های روی سینه و زیربغل طبیعیه. ایشالا که زودتر روبراه میشه و نیازی به شیمی درمانی هم پیدا نمیکنه. ممنون از همگی که جویای احوال ما بودین.
عزیزترینم، فرزندم، من مادرت هستم...
هیچ کس مرا مجبور به مادری نکرد،
من به اختیار مادر شدم تا بدانم معنی بیخوابیهای شبانه را،
تا بیاموزم پنهان کردن درد را پشت حجمی از سکوت؛
تا بدانم حجم یک لبخندکودکانه ات میتواند معجزه زندگی دوباره ام باشد؛
من نه بهشت می خواهم نه آسمان و نه زمین،
بهشت من، زمین من و زندگیم نفس های آرام کودکی توست؛
من هیچ نمیخواهم هیچ،
هیچ روزی به من تعلق ندارد،همه ساعتها و ثانیه های من تویی
ومن دست کودکیت را میگیرم تابه فردای انسانیت برسانم که این رسالت من است
بر تو وهیچ منتی ازمن بر تو وارد نیست که من با اختیار به عشق تو را به این دنیا آورده ام.
تو بزرگ میشوی و من نه در پی پیری میروم که در وجودم کودکی ام جوانه میزند...
اینگونه است که تصویر زنی بالغ شکل میگیرد که خندان و پرهیاهو در پی کودکی بر روی چمنها میدود
و شاید
گاهی
خجول
با پاهایی برهنه...
میگویند بهشت را به بهانه میدهند و نه به بها..
به کدامین بهانه لایق چنین بهشتی شدم
هنوز نمیدانم
که بهشت عطر گیسوان مجعد توست و بوسه های شیرین تو بر روی گونه هایم
که بهشت من تویی خود تو
بگذار رازم را
راز من
راز حوا و راز تمام دختران حوا را برایت بگویم
هیسسس! آرام!
مبادا که آدم و پسران آدم حسودی کنند...
بهشت همیشه در آغوش دختر حواست وقتی ...
کودکش را در آغوش میفشارد
بهشت، بهشت من لمس وجود توست...
بچه داری و خونه داری و کارمندی و خلاصه نمیخوام بهونه بیارم ولی همه اینها دست به دست هم میدن که کمتر وقت وبگردی داشته باشی. بعد از یه هفته امروز سرزدم و خیلی خیلی خوشحالم.
فافای عزیزم، نویسنده وبلاگ "من مادر شادابی خواهم شد " مادرررررر شده
جیغ و دست و هورااااا
فافا جونم مبارکت باشه عزیزم ایشالا که به سلامتی در آغوشش میگیری. حسابی از این روزها لذت ببر که تا چشم بهم بزنی تموم شدن. بهترین ها رو برات آرزو میکنم