نامه دوم به فرزندم

سلام عشق مامانی. قربون دل مهربونت که تا برات نوشتم چقدر بهت نیاز دارم صدامو شنیدی و تو دلم جا خوش کردی

جواب آزمایشامو گرفتم کنجد من، خدا رو شکر همه چی خوب بود و پرونده تم تشکیل دادم. امروز اول هفته 7 هستی و فقط بعضی صبح ها حال مامان بد میشه. قربونت برم عزیزم که هوای مامانت رو داری 

عزیز دل مامان نمیدونی تو این چند هفته چقدر بهت دل بستم. عشق بهت رو تو ذره ذره وجود بابایی هم حس میکنم. بابایی که همیشه سرگرم پروژه و لپ تاپ و درسش بود، حالا کلی هوامونو داره دیشب یه عالمه آب انار و پرتغال گرفت و خودشم یه ذره بیشتر نخورد!!! بابایی که اینهمه شکمو بود میگفت میذارم تو یخچال ازش بخور!!! خلاصه هنوز نیومده حسابی خودتو تو دلش جا کردی!!!! 

قربونش برم، میدونم تو اداره خسته و اذیت میشی و مدام بهونه میگیری که دراز بکشم تا آرامش داشته باشی!!!! ببخشید مامانی. چه میشه کرد؟! فقط ازت میخوام سفت و محکم به دل مامانی بچسبی گلم. خانوم دکترت سونو واسه 2 هفته دیگه برات نوشته. امیدوارم همه چی خوب پیش بره و با صدای قلب کوچیکت، منو بابا رو دیوونه خودت کنی. کنجد مامان خیلی مواظب خودت باش، منم سعی میکنم خیلی مواظبت باشم. خواهش میکنم محکم بمون و از جات تکون نخور تا 10 مهر که چشمای نازتو به دنیا باز کنی

میبوسمت عزیزم . خدا نگهدار