فسقلی مامان

سلام فسقلی مامان،  نفس مامان، همه کس مامان. روزها میگذرن و منو شما کم کم با شرایطمون کنار میایم.  من از 10 صبح تا 2 بعد از ظهر میرم اداره و شما پیش مادر جون و خاله دلبری میکنی. مامان فدات بشه. 

چند وقت پیش رفتیم سراب صحنه. برگریزون پاییز و عاشقی. شما همش خواب بودی ولی حسابی خوش گذشت و کلی عکس گرفتیم. اولین باری که به آغوش طبیعت دعوت شدی

عکس ها رو که میبینم میفهمم چقدر بزرگ شدی! شبا خوب میخوابی ولی هر دو ساعت شی شیری میخوای و همین باعث میشه مامان نتونم شبا خوب بخوابم ولی مهم نیست، فدای سرت.  آدم با دنیا اومدن بچه یه جور دیگه عاشق میشه و همین عشق قدرتی به آدم میده که بتونه سختی های معشوقش رو تحمل کنه.

14 آذر تولد بابا جون بود و بابا 31 ساله شد. ایشالا که 120 سال سایه پرمهرش بالای سرمون باشه.

دیروز پدر جون،  مادر جون و خاله شراره رفتن اصفهان. به خاطر مشکلاتی که تو اداره برای مامان درست کردن ، مامان درخواست مرخصی نکرد و شما پیش بابا موندی! میدونستم بابا مثل چشم هاش مواظبته ولی باز هم دلم شور میزد. خدا رو شکر بابا از پسش خوب براومد، گرچه حسابی خسته شده بود  مادر جون و پدر جون جهیزیه خاله رو بردن.  در عین خوشحالی برای خاله، دلگیرم.  خاله ازمون دور میشه. وسایلش رو که جمع میکرد به زور خودمو کنترل کردم که اشک نریزم.  ایشالا     9 دی عروسیشه.  آرزو میکنم که گل خنده مهمون همیشگی لب های خاله شراره و عمو سینا باشه. 

این روزها اداره حسابی بهم ریخته! انگار بالایی ها با خودشون فکر میکردن اگه بگن مامان برگردم من نمیام و کسی رو جام میارن! حالا که برگشتم هر روز یه بهونه ای میگیرن! همکار مزخرفم هم که هوس پست من به هر کاری وادارش میکنه! و الان میگه 9 دی نمیتونه جام بیاد که من بتونم برم مرخصی و عروسی خاله! دلم گرفته مامان. میترسم بهم مرخصی ندن و وای که چقدر سخته.  دق میکنم. دعا کن مامان جون.  برای مامان،  برای کارش، برای آرامشش.  دعا کن فرشته مامان.