دختر

این روزها همه جا پر بود از تبریکات روز دختر و چقدر همه چی تا یه جایی برام دلنشین بود! واقعا نمیدونم تا کی این بی فرهنگی ها تو ذهن مردممون ادامه پیدا میکنه؟! "سال دیگه روز دختر بهمون تبریک نگن صلوات!!!! "

"روزت مبارک،  ایشالا سال دیگه روز زن رو بهت تبریک بگیم!!! "

شنیدن این جملات که بین همکارا ردوبدل میشد، خیلی حالم رو بد کرد!  تصور من از روز دختر چیز دیگه ای بود.  چیزی ورای بکارت!!!! که از نظر من این برداشت عوام نه تنها جشن و سرور نداره که گریه داره! واقعا چه چیزی رو جشن میگیریم؟!!!! غیر از اینه که دنیای با طراو ت و سراسر زیبایی دخترونه لایق ستایشه؟! غیر از اینه که این دنیا هیچ ربطی به این برداشت غلط نداره؟!  

من تا همیشه دختره پدر و مادرم هستم و این مساله ربطی به باکره بودن نداره!!!!  چرا اینقدر این روز رو بد فهمیدیم؟؟؟؟!!!!  روز دختر برای من یعنی پیام تبریک پدرم که بهم میگه باعث افتخارشم و کلی بهم انرژی میده.  چرا اینقدر همه چی رو سطحی نگاه میکنیم!!!  

یکی از نیروهای خدماتی اداره دیروز زحمت کشیدن و برای همه خانوما به مناسبت روز دختر بستنی گرفتن و چقدر ما رو ذوق زده کردن. بعد یکی از همکارا با تعجب به من میگه "مگه روز شماست؟!!! "

چه جوابی باید به این همکار مرد داد؟!!! تنها میشه گفت من تا ابد دختر پدر و مادرم هستم.  حالا تو ذهنش چقدر بهت میخنده و مسخرت میکنه،  برام اهمیتی نداره. اون چیزی که برام مهمه اینه که دید من باید به زندگی و مسائل پیرامونیم درست باشه و درست به فرزندم آموزش بدم، به این امید که آینده ایران،  ایرانی بهتر و با فرهنگ تر باشه. چقدر مسخره میشم و بهم میخندن برام هیچ اهمیتی نداره.  

از نظر من جشن گرفتن روزی با نام روز دختر خیلی هم عالیه، چون فرهنگ سازی میکنه که خونواده ها به داشتن دختر افتخار کنن و فکر نکنن پسر، گلی بیشتر از دختر،  به سر پدر و مادرش میزنه!!!  جشن گرفتن روز دختر خیلی هم خوبه چون بین این همه تبعیض جنسیتی و محدودیتهای جامعه ما برای دخترا،  حداقل به دخترا کمی اعتماد به نفس میده.  ولی نه اینکه شرط روز دختر بودن چیزی باشه که تصورش هم حالم رو بد میکنه!!!  به نظرم ما همه چی رو وارونه فهمیدیم!!!!  

نمیدونم تا چه حد تونستم منظورمو برسونم.  از نظر شخص من،  آدمیت، ورای جنسیت باارزشه و هیچ فرقی نمیکنه آدم، دختر باشه یا پسر.  همون طور که عشق مادر به فرزندش ورای جنسیته.که برای منه پسردار نویانم با دنیایی دختر قابل معاوضه نیست چون عشقش تو گوشت و جونمه و برای مادرم که دخترداره بالعکس. 

خواهش میکنم، تمنا میکنم،  التماس میکنم کمی به حرف هامون،  به کارهامون و..  فکر کنیم.  کمی با فرهنگ باشیم، حداقل سعی کنیم بهتر باشیم... 

بعد نوشت :لازم دیدم اضافه کنم که تبریک گفتن یا نگفتن این روز به من، اصلا اصلا برام اهمیتی نداره و اگه این پست رو گذاشتم تنها مشکلم با ماهیت این روز بود نه اینکه ناراحت باشم که چرا به من تبریک نگفتن یا گفتن یا روز منم هست یا نه و... 

اینکه از نظر من وارد خصوصی ترین جزییات زندگی افراد شدن و بابتش جشن گرفتن،  اصلا زیبا نیست و از نظر من ماهیت و دلیل اصلی شکل گیری این روز چیزی ورای برداشت عوامه.  البته این نظر منه.