خاله می‌شویم

دارم خاله میشم،  جیغ و دست و هوراااااا 

بی بی چک آبجی شبنمم امروز صبح (5 اردیبهشت 1396) مثبت شد. 

آغاز رویشت مبارک

ماه پیش که باهاش حرف زدم، از زمین و زمان گله داشت. از خدا گله داشت. بغض داشت ولی میگفت خوبم! میدونستم انتظار کلافش کرده ولی کتمان میکرد. به جایی رسیده بود که میگفت دیگه اصلا نمیخواااام! و من با اینکه خوب میدونستم این ندای دلش نیست، همراهش شدم. چقدر اون روز پکر بودو چقدر من پکر شدم! همش با خودم میگفتم خدایا حکمت این مسیر طولانی، این انتظار سخت و طاقت فرسا چیه؟! و با خودم زمزمه کردم تنها تو دانی و تو...

دیروز عکس بی بی چک مثبتش، دنیا رو به من بخشید. انگار همون پنجشنبه ای بود که خودم خط قرمز رنگ دوم، رو دیده بودم. خاطرات مثبت شدن بی بی چکم جلو چشمام رژه رفتن و تنها ندایی که از من برآمد "الهی شکرت" بود.

امروز با خوشحالی غیرقابل وصفم اومدم که مژده بدم. "سمیرا عزیزم" دوست مجازی سایت فیروز، تو روزهای سخت انتظار در ابتدا و  دوست حقیقی من، در ادامه راه، مااااااااااااااااااادددددرررررررررررررر شد....

سمیرا و سیامک عزیزم یه دنیاااااا شادباش منو مهدی رو بپذیرین. امیدوارم که با سلامتی این روزهای شیرین رو پشت سر بذارین و نی نی نازتون رو در آغوش بگیرین. بهترین ها رو براتون آرزو دارم.

برای صبای عزیزم

خدایا شکرت. هزاران هزار بار شکرت بابت این نعمت وجود. بایت هستی بخشیدن به نیستی و ادامه حیات.

صبای مهربون، مامان مهدیار عزیز و نویسنده وبلاگ "عطر بهشت مادری" برای بار دوم، مادر شد...

صبا جون مادرانگی هات مستدام و امید که این مسیر زیبا رو به سلامتی و راحتی طی کنی و فرشته کوچولوتو به سلامتی در آغوش بگیری.

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید

هنوز نمیتونم باور کنم. اصلا نمیتونم بنویسم!!! خدایا شکرت. هزار بار شکرت. اینقدر هیجان زده ام که جملات رو گم میکنم. فقط اومدم بگم که امروز صبح بی بی چک گذاشتم و در کمال ناباوری مثبت شد

نمیدونین چه حالی دارم. مثل دیوونه ها به مهدی خبر دادمو نماز شکر خوندم و بعدش سریع رفتم آزمایشگاه که آز بدم. جوابش ظهر آماده میشه. دلشوره بدی دارم. یعنی میشه به اون هاله صورتی رنگ دل بست؟! همش میترسم که مثبت کاذب باشه آخه جدیدا یکی رو دیدم که بی بی چکش مثبت میشد ولی آزش منفی بود خدایا خودت کمکم کن

برام دعا کنین. خیلی محتاجم

بعد نوشت: خدایا صد هزار مرتبه شکرت. خدایا باورم نمیشه. الان به آزمایشگاه زنگ زدم و گفت جواب آزم مثبته

خدا جونم نمیدونم چی بگم. اینقدر جیغ زدم که نگو گفتم الان کل آپارتمان میان سرم

انگار کر شده بودم. نمیدونم گفت بتام 437 یا 473 ......

خلاصه فقط مثبت بودنش رو خوب فهمیدم. ایشالا که یه روزی بیاد که هیچ کس تو حسرت بچه نباشه.

خدا جونی میشه این شادی رو نصیب دوستای گلم کنی. الان اینقدر ذوق زده ام که نمیدونم چی می نویسم. بعدا که آروم تر شدم برمیگردم. البته امشب میرم تهران. چند روزی نیستم. مواظب خودتون باشین