من بدترین مادر دنیام!

خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

خیلی خستم خدا، خیلیییییییییییییییییی

تموم وجودم درده. دیگه بریدم!چرا یکم آرامش بهم نمیدی خدا! خدایا چقدر دیگه باید تحمل کنم خدااااااااااااااا؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!! از روزی که نویان دنیا اومد تموم دردهای دنیا تو وجودم ریخت. درد بخیه ها که کمترین و قابل تحمل ترین درد بود، زخم سینه که با وجود کلی دارو و دکتر، هنوز هم که هنوزه خوب نشده و انگار سینه هام به سیخ کشیده شدن! درد دندونی که عصب کشی و روکش شده ولی باز هم دست از سرم بر نمیداره!!!!!!!!!! دندون پزشکم رو عوض کردم و پیش یه متخصص ریشه رفتم، یک میلیون تومن هزینه کردم و باز هم درد میکشم!!!!!!!!!!!!انگار که این کابوس تموم شدنی نیست!!!!!یبوست و درد های دنباله دارش!!!!!!!!!!!!!!!!!!! خدایا مگه من چقدر طاقت دارم که این همه درد رو باید با هم تحمل کنم!!!!!!!دیگه نمیتونم!!!!!!! دیگه بریدم!!!!!!!!!!!!!!!شیرم کمه! نویان رو نمیتونم سیر کنم!!!!!!!!! اصلا مگه با وجود این همه درد و رنج میشه شیر خوبی داشت!!!!! با همه زجری که برای شیر دادنش میکشم، آرزومه که شیرم سیرش کنه و ادامه بدم. ولی افسوس! تمام توصیه ها برای افزایش شیر رو امتحان کردم ولی بی فایده است!!!!!!!!!!!!!! خدایا من خیلی ضعیفم. من تحمل این همه درد رو ندارم. دیگه ندارم. نویان که بیتابی میکنه زود عصبی میشم. من مادر بدی هستم. نمیتونم اون جوری که باید به پسرم رسیدگی کنم!!! من  قدر این نعمتت رو نمیدونم. شبا که تا دیروقت نمیخوابه و ناآرومه کم میارم!!!!!!!!! عصبانی میشم!!!! سرش داد میزنم!!!! من چه طور مادریم آخه!!!!!!!!!!! اصلا میشه اسم منو مادر گذاشت!!!!!!!!! من بدترین مادر دنیام!!!

از همه بدتر اینکه چند روزه نویان با اکراه شیر مادر میخوره و زود ولش میکنه!!! انگار آخرین روزهای شیر دادنه منه!!!!!!!!!!!! و هیچ زجری برای یه مادر بالاتر از این نیست که حس کنه سلامتی بچه اش رو خودش به خطر میندازه!!! نمیدونم کجای کار اشتباه کردم!!!! ساعت ها با درد شیر دادم ولی نشد که نشد!!! باز هم آخر کار شیر خشک بود که به داد گشنگی پسرم رسید و من بی فایده و بی مصرف فقط خودمو عذاب دادم!!!!

شب ها با هزار عذاب میخوابونمش ولی تا میذارمش تو رختخوابش بیدار میشه و گریه میکنه!!!! و منه خسته دیگه توانی برای خوابوندنش ندارم و روی رختخوابش رهاش میکنم تا مهدی به دادش برسه!!!! اسم منم میشه مادر گذاشت!!!!نه من یه موجود ضعیف و ناتوانم!!! حیف از اسم مقدس مادر!!!!!!!!!!! حیف از این هدیه قشنگ خدا که به من امانت سپرده شده!!!! حیف!!!!

گله دارم خدایاااااا، ازت گله دارم. یه کم آرومم کن!!! یه کم از دردام کم کن خداااااااا. دیگه نمیتونم!!!! خستگی و درد در کنار هم!!!!! نمیتونم خدااااا، دیگه نمیتونم.

گله دارم که دیگه برای کسی اهمیتی ندارم!!! حتی برای مهدی!!!! با اینکه میدونه چقدر درد دارم ولی زنگ میزنه و فقط حال نویان رو میپرسه!!!!!!!!!!!!! من دیگه مهم نیستم!!!!!! گله دارم!!!!!!!!

خیلی آشفتم. نمیدونم چی مینویسم. اشک اجازه نمیده حتی درست ببینم. فقط نوشتم که کمی از درد دلم کم شه!!!!! کنار این همه درد، درد دل رو چاره کنم!!!!!!!!!!!